Mijn verleden en het NU

Hello iedereen!

De afbeelding die ik voor vandaag heb gekozen, betekent heel veel voor mij. En ik zal jullie vertellen waarom. Dit is iets heel persoonlijks waar ik moeilijkheden had om erover te praten.

Ik heb vroeger namelijk veel last gehad van angstaanvallen, me constant zorgen zitten te maken over wat ZOU KUNNEN gebeuren, over wat anderen zouden denken van mij, over hoe ik denk over mijzelf…etc. Het was iets heel raars.

Het had natuurlijk ook impact om mijn sociale relaties. Ik herinner me dat ik 3 jaar geleden gewoon op een dag wakker was geworden met alleen maar negatieve gedachten en zorgen en constante angst.

Ik vond het iets heel eng, vooral omdat ik niet wist wat het was en het gevoel had dat niemand me begreep. Ik durfde echt niets meer. Elke situatie kon me zo angstig maken. Het was alsof die gedachten me bleven achtervolgen. Ik kon er ook met niemand over praten, omdat ik eerst en vooral zelf niet begreep wat er gaande was met mezelf.

Ik liep rond met schuldgevoelens omdat ik me zo voelde en ik kan je verzekeren dat dat echt geen prettig gevoel is. Ik leefde wel, ik ging naar school, werk, op vakantie…etc maar altijd met een angst en zorgen over wat zou kunnen gebeuren. Ik dacht dat ik de blije, gelukkige, chille Adela voor altijd kwijt was. Ik dacht toen soms aan het verleden en soms vroeg ik me af van: “ Ga ik ooit gelukkig worden? Ga ik ooit terug die Adela kunnen worden? “ Ik begreep het gewoon niet. Ik zag andere mensen heel gemakkelijk hun eigen leventje leiden en het deed me echt pijn dat ik “vastzat” met die constante zorgen. Ik heb mijn klop gekregen om er iets tegen te doen dit jaar toen ik 22 jaar oud was geworden. Ik wou zo niet meer verder en ik wou koste wat het kost de zelfzekere, positieve, gelukkige Adela worden. En ik wist dat IK het moest doen, niemand anders.

Nu 1 van de redenen waarom ik die zorgen had, was omdat ik onzeker was over mezelf. Ik beeldde me de ergste situaties in, zodat ik maar voorbereid zou zijn voor moest dat ooit gebeuren. Ik vertrouwde niet genoeg in mezelf om te kunnen loslaten.

Ik heb enorm veel moeite gedaan om de persoon te worden die ik nu ben. Ik heb veel gelezen, mezelf geobserveerd, bewust POSITIEF leren denken, sporten, letten op mijn eten, in mijn dagboek schrijven, dankbaarheid inoefenen, elke dag voor de spiegel zeggen hoeveel ik van mezelf hou, mediteren…noem maar op.

Ik bleef doorgaan tot dat ik zou worden wie ik altijd wou worden! Om te antwoorden op mijn vraag of ik ooit nog die Adela van vroeger zou worden. Mijn antwoord is neen. Ik ben zelfs een betere versie van mezelf geworden! Ik dacht vroeger namelijk al heel verkeerd.1 van die verkeerde denkpatronen was denken dat ik mijn gedachtes ben, daarom dat ik zo’n schrik had van die negatieve gedachten. Ik heb ook heel veel moeite gedaan om me geen zorgen meer te maken over de toekomst en om gewoon te vertrouwen in mezelf. Ergens ging dat een beetje moeilijk en ik ben gisteren te weten gekomen waarom. Ik beeldde me the worst case scenario’s allemaal in, niet omdat ze ooit zouden gebeuren, maar omdat ik onzeker over mijzelf was om niet meer te reageren met angst, maar met liefde. Dit was wel ergens logisch na mijn verleden met angstaanvallen. Maar het had me iets geleerd en dat is dat ik altijd een keuze heb over hoe ik zal reageren op iets.

Ik ben heel blij dat ik dat heb ondervonden. Positiviteit is nu een deel van mij geworden, het is wie ik ben. Net zoals liefde, geluk, dankbaarheid en vrede. Ik vertrouw nu in mijzelf en in mijn ziel om altijd uit een plaats van liefde te komen in plaats van uit angst. Zoals ze zeggen, je moet verdriet hebben gekend, om geluk te kunnen voelen. Ik voel zo’n opgelucht gevoel nu ik dit allemaal schrijf. 3 jaar geleden geloofde ik wel dat ik deze persoon zou worden, maar toen leek het zo ver. Vandaag ben ik eindelijk die persoon en durf ik mijn zorgen los te laten en volledig te leven in het hier en nu en de toekomst rooskleurig in te zien. Ik weet dat wat er ook gebeurt, het OKE is. Ik heb een enorme kracht in mijzelf die altijd uit liefde en positiviteit zal komen… net als ieder persoon dit heeft.po