In de vrouw van 23 augustus jl. las ik een stuk van Door Frankema over het NIET inenten van je dochters.
Wat een heerlijk interview om te lezen dat deze vrouw gewoon opkomt voor haar dochters maar gewoon voor haar eigen gevoel! De wereld kan je wel vertellen dat het ‘moet’ maar is dat ook zo?
Ik zelf was te jong (24) om erbij stil te staan toen mijn eerste dochter werd geboren en een paar jaar later dochter nummer twee. De meiden zijn bij de geboorte gewoon ingeënt.
De leeftijd weet ik niet meer heel zeker maar toen mijn oudste dochter ongeveer 12 jaar werd kreeg ik een oproep voor vaccinatie tegen baarmoederhalskanker. Hier ben ik wel serieus over gaan nadenken en navragen. Het was net nieuw dus er was niets over bekend! Medisch gezien kon er niets worden aangetoond.
In mijn hoofd kwamen eigenlijk verhalen naar boven van DES dochters. Dat heeft me zo gegrepen dat je medicijnen neemt die zulke gevolgen heeft. Je vertrouwen er eigenlijk blindelings op als je iets wordt voorgeschreven. Des werd in Nederland voornamelijk voorgeschreven aan zwangere vrouwen die eerder al eens een miskraam hadden gehad of dreigde een miskraam te krijgen. De gevolgen van DES zijn pas vele jaren later zichtbaar geworden.
Terug naar de vaccinatie tegen baarmoederhals kanker. Je krijgt toch maar wat ingespoten en er is niets bekend met betrekking tot de gevolgen.
Mijn gevoel zei meteen: ‘niet doen’. Ik zat net een beetje in het opkomen voor mezelf en deze beslissing was meteen een goede test. Op één vriendin (moeder van vriendinnetje) na, heeft iedereen gewoon zich ingeënt omdat iedereen dat deed.
Ik maar vragen, vragen en vragen aan andere ouders. Deze ouders deden het gewoon maar gewoon omdat het ‘moet’ en goed is. Huhhhhh? Want stel je voor dat je kind baarmoederhals kanker krijgt!
In het interview in de Vrouw van de Telegraaf kwam ook naar voren dat Door Frankema in het begin werd veroordeeld door familie en vrienden.
Deze ervaring heb ik ook gehad maar door mijn standpunt uit te leggen, groeide het begrip en ook de verbazing dat sommige er niet zelf bij na hadden gedacht dat je altijd een keuze hebt.
Ook mij werd wel eens de vraag gesteld of ik mezelf zou vergeven as mijn kinderen baarmoederhals kanker krijgen? Mijn wedervraag is altijd: ‘wat als mijn kind iets zou krijgen door de vaccinaties?’. Ik zou het mezelf nooit vergeven als er iets zou gebeuren door het vaccineren!
Ik heb de meiden op het hart gedrukt om zich om de vijf jaar goed te laten checken. Ik sta nog steeds achter mijn beslissing en heb toentertijd uitvoerig overleg met de meiden gehad hierover. Ze mochten tenslotte zelf ook zeggen wat ze wilde.
Ik ben onwijs blij met het interview “Ik laat mijn dochters niet inenten” om ook de andere kant eens te laten zien en dat het niet alleen hoeft vanuit een geloofs overtuiging.
Volg je intuïtie, luister naar jezelf en maak je eigen beslissingen! Maak je niet druk wat anderen denken of doen.
Heb jij nagedacht over het geven van inentingen?
