Omgaan met kritiek.

Voor mij was omgaan met kritiek een heel moeilijk leerpunt.

Degenen die me pestten op school leverden constant kritiek op me. Ik hoorde er niet bij. Ze hadden een nieuw woord geleerd op school: derrière.

Dat was dan ook hetgeen wat ik altijd hoorde: je hebt een dikke derrière. Ook werd vaak verteld dat ik er niet uitzag. Ik had voor die tijd oudere ouders en zeker niet hip. Ik had me voorgenomen dat ik geen bril meer wilde en geen broek met wijde pijpen. Je snapt nu zeker waarom ik bijna altijd mijn lenzen draag :-).

Met vallen en opstaan heb ik geleerd om te gaan met ‘kritiek’. Ik heb nu geleerd dat het niet altijd kritiek is, het is maar hoe je het ziet.  Voor mij was de belangrijkste stap om met kritiek om te gaan: eerst positief te leren denken. Ik luister nu naar anderen, maar weet dat dit meer over diegene zegt dan over mij. Later ga ik nadenken wat iemand heeft gezegd en of ik hier iets mee kan doen.

Bijvoorbeeld afgelopen week kwam er tijdens een receptie een vrouw naar me toe, ze kneep in mijn wang en zei: “je ziet ook niet dat je rimpels krijgt”. Ik keek haar eens goed aan en zag dat zij allemaal rimpels had. Ik wist dus meteen dat ze met haar eigen “rimpels” bezig was, immers anders was ze er bij mij niet over begonnen. Dit was dan positief maar het kan natuurlijk ook omgedraaid zijn.

Iedereen krijgt wel eens met kritiek te maken.

Hoe beter je in je vel zit of hoe meer zelfvertrouwen je hebt, hoe beter je hiermee om kunt gaan.
De één zal met het krijgen van kritiek beter kunnen omgaan dan de ander.

Waarom vinden we kritiek eigenlijk zo lastig? Kritiek kan vervelend over komen.

Wanneer iemand je vertelt wat je beter kan doen of wat er zou moeten veranderen, kan je het gevoel krijgen dat je niet goed genoeg bent. Je kan emotioneel worden of boos en onzeker. Je kan in de verdediging schieten of in de ontkenning.

Ik werd er vroeger altijd heel erg verdrietig van en kwam vaak huilend thuis. Een positief zelfbeeld heb ik tijdens mijn jeugd niet gehad. In omgaan met kritiek speelt te weinig zelfvertrouwen en/of onzekerheid een rol. We zien kritiek vaak als een ‘aanval’ op ons als persoon en soms voel je je daardoor afgewezen.
Persoonlijk vind ik kritiek niet het juiste woord. Ik vind dat je het beter kan zien als feedback. Feedback klinkt minder oordelend.

Tips voor omgaan met kritiek: 

Ga niet in de aanval!

Luister naar wat iemand te vertellen heeft. Denk er eens goed over na wat je nu raakt. Als het een punt is waar je je wel in kan vinden, kan je het als een verbeterpunt zien. Zo leer je jezelf ook beter kennen.

Kritiek kan een leerpunt zijn

Kijk uit dat je kritiek niet automatisch als waarheid aanneemt. Is kritiek onterecht durf dan te zeggen: ‘ik kan me daar niet in vinden of daar ben ik het niet mee eens‘.

Vat het niet persoonlijk op

Het is moeilijk om het niet persoonlijk op te vatten als iemand kritiek op je heeft, maar probeer eens om een stap terug te zetten van wat er gezegd is en ze te bekijken met een ander gezichtsveld. Wat is wat deze persoon werkelijk wilt zeggen? Gaat het over jou of over hem/haar? Gaat het over jou, is het dan waar?

Soms reageren we zo snel op wat er wordt gezegd dat we niet eens beseffen dat de persoon wel eens gelijk zou kunne hebben. Of we reageren zo snel wat we niet beseffen dat het niet eens de moeite waard is om over na te denken!

Geloof in jezelf.

Indien je weet wie je bent en dat je het waard bent, dan hebben woorden veel minder effect op je. Weet je wat het belangrijkste is? Dat je trouw bent aan je eigen pad en wat anderen van je denken en/of zeggen zou je niet van slag moeten brengen. En, als je trouw aan jezelf bent, kunt u meer open staan voor de woorden van anderen, omdat je weet dat er waarheid in zit of dat het onterecht is dat je er niet eens over nadenkt.

Als je onzeker wordt van kritiek.

Probeer het niet persoonlijk op te vatten! Zie het als ‘kritiek’ op je gedrag en/of werk maar niet op jou als persoon.

Raak niet geïrriteerd.

Als je meteen kritiek afdoet als onterecht, kijk je niet naar je eigen zwakheden. Dit zal jammer zijn want je kan van kritiek veel leren. Kijk eens naar jezelf. Waarom zou je perfect moeten zijn?

We zijn allemaal mensen en we maken allemaal fouten. Leer ervan.

Realiseer dat je het niet iedereen naar de zin kunt maken.

Ieder van ons heeft een uniek perspectief op de werkelijkheid beïnvloed door onze gedachten en ervaringen. Door je kijk op de wereld creëer je verschillende ideeën over hoe dingen zouden moeten zijn. Maakt niet uit hoe hard je ook probeert, je zult nooit in staat zijn om iemand anders zijn idee te veranderen. Je kan alleen jezelf veranderen, niet iemand anders. Als je doet wat goed is voor je en het geeft je een goed over hoe je je gedraagt en/of ​​voelt dan heb  je niemand anders zijn toestemming nodig.

Omgaan met kritiek kan een uitdaging zijn, maar het is iets wat we allemaal tegenkomen.  Of je nu goed omgaat met kritiek of niet, je hebt altijd de kans om het transformeren van iets negatiefs naar iets positiefs. Je kunt het beste maken van alles wat het leven op je afstuurt. Zelfs wanneer het lijkt dat het alleen maar negatief is. Als je kritiek tegenkomt, vergeet niet om een ​​stap terug te nemen en na te denken voordat je reageert. Dit geeft je de kans om het sprankje positiviteit dat ligt in elke negatieve kritiek te zien.

Hoe ga jij met kritiek om? Heb je zelf tips of vragen? Leuk als je een reactie wilt plaatsen en/of wilt delen doormiddel van de social media buttons. Dat vind ik leuk lol. Iedereen heeft een verhaal, fijn voor anderen om jouw mening en/of tips te lezen.


Tags

feedback, kritiek, lekker in je vel, met kritiek omgaan, niet goed genoeg bent, Omgaan met ....., onzeker, onzekerheid, pesten op school, positief leren denken, zelfvertrouwen


Misschien vind je dit ook leuk:

  • madelief schreef:

    Ik vind het zo moeilijk om om te gaan met kritiek.
    Als iemand me ergens op wijst hoe goed bedoeld ook ga ik altijd meteen in de verdediging.
    En achteraf denk ik altijd potverdorie kon je het weer niet laten om meteen in de aanval te gaan?
    Ik voel me altijd zo rot achteraf en het zou me echt reuze helpen als ik wist hoe ik ermee om moet gaan want de kritiek komt wel vaak op hetzelfde neer en ergens diep van binnen weet ik ook wel dat de kritiek meer bedoeld is als leerpunt maar ik heb zo vaak het gevoel dat ik niks goed kan doen en dat iemand te hoge verwachtingen van me heeft.
    Het zou echt een hoop stress schelen als ik ermee kon leren omgaan.
    groet,
    Madelief

  • Esmee Cooiman schreef:

    Het is zo jammer dat we ons vaak laten neerhalen door meningen en oordelen van anderen die negen van de tien keer niet eens gegrond zijn ,maar vaak frustraties van de andere persoon zijn…wat ik heb ondervonden is zelfs dat je voor sommige mensen te krachtig bent, omdat jij zelf je leven aanpakt en eerlijk durft te zijn en je zwakheden durft te tonen, veel mensen kunnen dit niet, en zij zijn dus degenen die bekrompen zijn, niet jij! Vaak is jaloezie ook een rol, als jij gewoon rustig kunt reageren, of soms beter het gewoon negeren en gewoon je eigen plan verder volgen omdat je weet dat dat je veel meer oplevert dan de strijd aan te gaan, dan stopt de kritiek vanzelf..het is nu temslotte niet leuk meer om je ta pakken, om je op je zwakheden te pakken, juist met het openbaar maken van je zwakheden en eraan te werken, en kalm te blijven heb je zulke mensen het hardste! As je niet meer reageert, niet meer de strijd Aangaat, en als je er wat over zegt gewoon rustig en weloverwogen zegt wat jij voelt of hoe jij het ervaart, kunnen ze nooit meer met de vingen naar jou wijzen!!! Ik heb zelf ook die hele leerschool doorstaan, en uiteindelijk redelijk de weg gevonden om deze negatieve kritiek uit te schakelen! Tenslotte denk je op zo n moment: ze trappen mij de grond in, omdat je je zwaktes laat zien, jij bent toch gek en hebt het toch Altijd gedaan…… Maar de waarheid is: JE LAAT JE DE GROND INTRAPPEN…JE LAAT MET JE GEVOEL SPELEN….. Zodra je het gewoon niet meer toelaat door er niet meer op te reageren……. Komt er rust……ze hebben dan heus wel door dat ze met jou niet meer hoeven te sollen..je moet inderdaad maar zo denken :dat is jouw probleem, niet de mijne! En dan met een lach weggaan 🙂

  • Angela schreef:

    Zo denk ik er nu gelukkig ook over hoor, Sabrina en Marian!

  • Angela schreef:

    Afgelopen vrijdag had ook iemand kritiek op mij, maar het ging verder, ze stampte me finaal de grond in! Klopte ook niks van wat ze beweerde, en dan tegen mij zeggen dat ik niet zo snel mag oordelen, terwijl zij dat nu juist doet! Toen ik aangaf dat ik een “handicap” heb, lachte ze me nog uit ook, was ronduit beledigend. Jaren geleden heb ik om dit soort gebeurtenissen zelfs een aantal zelfmoordpogingen gedaan, want ik kwam dan in een neergaande spiraal terecht en vond mezelf een nutteloos en overbodig “ding”.
    Maar nu duurde het gelukkig maar een ochtend en mede door een goed gesprek met een vriendin, kon ik het anders zien………Die persoon heeft een probleem dat ze zo tegen mensen doet, niet ik.
    Ik weet dat ik druk praat en dat veel mensen daar niet mee om kunnen gaan, maar na 50 jaar van therapie naar therapie gelopen te hebben en er niks mee opgeschoten te zijn, kwam vanuit het UPC van het UMCG eindelijk de diagnose dat ik een Communitieve Stoornis heb, het is geen kwestie van niet willen, maar van niet kunnen! Niet dat ik in dit geval er iets mee op schoot, want zoals ik al zei, lachte ze me nog uit ook. Maar voor mezelf is dit toch een geruststellende gedachte, want ik vond het altijd wel raar dat ik er niks aan kon veranderen al deed ik nog zo mijn best. Ik ben dus niet gek, niet dom en zeker niet onwillig. Er zitten gewoon een paar draadjes verkeerd om in mijn hoofd! 😉

    • sabrina schreef:

      dat zegt idd meer over haar dan over jou. Maar ik kan me indenken dat dit heel kwetsend kan zijn.

      • Mooi gezegd, Sabrina. Het is inderdaad dat het altijd wat zegt over een ander.

        Warme groet, Marian

    • Dank je wel voor je reactie, Angela. Je hebt altijd een keuze he? Je hoeft niet te luisteren. Je kan ook aangeven dat je hiernaar niet luistert en je gewoon weg omdraaien.

      Je kunt de volgende keer ook zeggen: “Kun je me uitleggen waarom je zo lacht?”. Je zult zien dat ze dan even terugdeinzen. Niet je stem verheffen maar op een rustige toon praten, zo blijf je het krachtigst.

      Succes! Je kan het, je bent goed bezig en je bent het waard!

      Warme groet, Marian

      • Angela schreef:

        Dank je Marian, maar deze dame was zo laf om het via Facebook in een PB te doen!
        Ik heb haar nu geblokkeerd.

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    Gratis Meditatie voor Loslaten Just Be You

    Download Gratis Mediatie Loslaten van Angst,
    Zorgen en Stress

    >